ว่าน กาหลง

ชื่อว่าน:  ว่านกาหลง

ชื่อวิทยาศาสตร์ของว่าน:  Bauhinia acuminata Linn.

วงศ์ของว่าน:  CAESALPINIOIDEAE วงศ์ถั่ว : LEGUMINOSAE

ชื่ออื่นๆ:  เสี้ยวดอกขาว เสี้ยวน้อย (เหนือ) ส้มเสี้ยว กาหลง (ภาคกลาง) กาแจ๊ะกูโด (นราธิวาส)

ลักษณะลำต้น/ราก:  เป็นไม้พุ่มที่แปรผันขนาดไปตามสภาพการปลูกสูงประมาณ2ฟุต หรืออาจสูงถึง4เมตร

ใบ:  ใบมีทรงรูปคล้ายหัวใจ แต่ปลายใบหยักเว้าเข้ามาหาโคนใบทำให้มองเหมือนกับเป็นใบสองใบมาต่อกัน

ดอก:  ดอกเป็นทรงระฆังมีสีขาว เกษรสีเหลือง เมื่อติดผลจะเป็นฝักคล้ายถั่วลันเตา

สภาวะการปลูก:  ดินระบายน้ำดี แดดจัด

การขยายพันธุ์:  เมล็ด หรือกิ่งตอน

การใช้ประโยชน์:

ปลูกเป็นไม้ประดับ

ความเชื่อ:  ปลูกไว้เป็นศิริมงคล เมตตามหานิยม ค้าขายดี เนื้อไม้นำไปเข้าพิธีมงคลได้หลายทาง อาทิแกะเป็นนกกาหลง นกการะเวก เป็นต้น การสร้างพระและสิ่งศักดิ์สิทธ์ มักจะไม่ขาดว่านชนิดนี้