ว่านขมิ้นอ้อย Curcuma zedoaria [Berg] Roscoe.

ลักษณะ ต้น ใบ สีเขียว เหมือนขมิ้นชัน แต่ต้นและหัวใหญ่กว่าขมิ้นชันมาก หัวยาวใหญ่สีเหลือง กลิ่นฉุน หัวลายเป็นปล้องๆ เมื่อต้นโทรมแล้ว หัวเหง้าใหญ่จะแทงขึ้นบนดินสูงราว 8-10 นิ้ว มีแขนงเล็กๆ แตกอยู่ใต้ดินอีกมาก
สรรพคุณ ทางสมุนไพร ใช้ทางยาแก้โรคต่างๆ ผสมกับยาสมุนไพร เป็นยาผงและยาต้ม และกินแก้ไข้ครั่นเนื้อครั่นตัว รักษาลำไส้ แก้พิษโลหิต แก้พิษว่านต่างๆ ฝนกับน้ำซาวข้าวทาบริเวณที่ถูกพิษว่านจะหายเป็นปกติ
ทางคุ้มครอง ใช้ทาและกินแก้คุณไสยต่างๆ
ทางคงกระพัน เสกด้วย “นะโมพุทธายะฯ” กินหรือถือติดตัว
หมายเหตุ ว่านนี้มีหลายชื่อ คือ พระยาขมิ้น พระยาว่าน ขมิ้นหัวขึ้น ว่านเหลือง ว่านขมิ้น
พบในตำราของ
ชัยมงคล อุดมทรัพย์. ตำราดูว่าน และพระเครื่อง-พระบรมธาตุ. 2503, หน้า 41-42
เลื่อน กัณหะกาญจนะ. ตำราคุณลักษณะว่านและวิธีดูแลว่าน. 2506, หน้า 93-95
อาจารย์ญาณโชติ. คัมภีร์ไสยศาสตร์ฉบับสมบูรณ์. ไม่ปรากฏปีที่พิมพ์, หน้า 952