ชื่อว่าน:  ว่าน มหาหงษ์

ชื่อวิทยาศาสตร์ของว่าน:  Hedychium coronarium J.Koning

วงศ์ของว่าน:  ZINGIBERACEAE

ชื่ออื่นๆ:  ว่านสะระเต(ภาคอีสาน) ว่านกระทายเหิน หางหงส์(ภาคกลาง) ตาห่าน เหินแก้ว เหินคำ(แม่ฮ่องสอน)

ลักษณะลำต้น/ราก:  ลำต้นใต้ดินเป็นเหง้ากลมๆ ต่อๆกันคล้ายขิง เนื้อภายในสีขาว มีกลิ่นหอมฉุน กาบใบที่เป็นลำต้นเทียมแทงขึ้นเป็นลำกลมสูงประมาณ1 เมตร ขึ้นไป

ใบ:  ใบรูปหอกออกเรียงสลับระนาบ

ดอก:  ออกดอกเป็นช่อ สีขาวที่ปลายลำต้นเทียม  ว่านนี้มีชนิดดอกสีชมพู หรือที่เรียกว่ามหาหงษ์แดงด้วย

สภาวะการปลูก:  ดินระบายน้ำดี  แดดรำไร ชอบความชื้นในอากาศสูง ไม่พักตัวในฤดูแล้งหาก รดน้ำสม่ำเสมอ

การขยายพันธุ์:  เหง้าหรือแยกหน่อจากต้น

การใช้ประโยชน์:

หัวทำเป็นผงกวนกับน้ำผึ้งเป็นลูกกลอนกินเช้าเย็นก่อนอาหารแก้กระษัย ไตพิการ บำรุงกำลัง และอายุวัฒนะอีกด้วย

ความเชื่อ:  ปลูกไว้กับบ้าน เป็นสิริมงคล เมตตามหานิยม และปลูกเป็นว่านเสี่ยงทาย หัวยังทำเป็นผงกวนกับน้ำผึ้งเป็นลูกกลอนกินเช้าเย็นก่อนอาหารแก้กระษัย ไตพิการได้อีกด้วย ว่านต้นนี้ทางภาคเหนือและอีสานนับถือว่าเป็นว่านเสี่ยงทาย และทางป้องกันอันตรายต่าง ๆ และเรียกว่า ว่านสะเลเต เป็นว่านที่มีดอกหอมมาก สามารถปลูกให้งามได้ตลอดปี

หมายเหตุ: