บทความที่ 12 การจำเริญน้ำ หรือจำเริญไฟ

การจำเริญ (โดยนัยยะของการทิ้ง การกำจัด)

การจำเริญน้ำ หรือจำเริญไฟ ใช้กับของที่มีตัว (มีตัวตนทางไสยศาสตร์) แล้วเราต้องการที่จะละ ปล่อยวาง หรือตัดขาดกับสิ่งนั้น  ก็ มีวิธีการต่างๆกันไปในแต่ละสายวิชาและระดับของสิ่งของนั้นๆ  บางคนก็ไปเทียบเคียงกับการผ่าจ้าน  ซึ่งจริงๆแล้วก็ ไม่ได้คล้ายกันสักเท่าไร เพราะการจำเริญนั้นคติคือยังเคารพ แต่ไม่มีความสามารถ หรือไม่เหมาะในการรักษา ก็ต้องอำลากันไป จึงทำด้วยความเคารพ  เมื่อแยกจากกันไปก็ไม่มีอะไรขัดข้องเป็นไปตามโชควาสนาบุญบารมีของตน

วิธีการโดยสังเขป

ตั้งเครื่องสักการะพระรัตนตรัย เป็นสรณะ แล้วว่า นะโมสามจบ จะตามด้วยพุทธคุณธรรมคุณสังฆคุณด้วยก็ ได้   แล้วพูดจาบอกกล่าวต่อของนั้นด้วยถ้อยคำอันไพเราะ ตามเหตุผลอันสมควร  แล้วตามด้วย ขออธิษฐานอวยพรให้สิ่งนั้นพบกับธรรมมะหนทางสว่างแห่งความพ้นทุกข์ ให้ถึงซึ่งนิพพาน  และขอให้เราซึ่งเป็นปุถุชนพบแต่ความสุขความเจริญในธรรมะตลอดชั่วกาลปวสาน

แล้วว่า:-

สมุหะเนยยะ สมุหะคะติ สมุหะคะตา พัททะเสมายัง เอวังเอหิ นะเคลื่อน โมถอน พุทคลอน ธาถอน ยะหลุด ลอยเลื่อน เคลื่อนด้วย นะโมพุทธายะ ยะธาพุทโมนะ พุทธังปัจจักขามิ ธัมมัง ปัจจักขามิ สังฆังปัจจักขามิ เอกาเสติ ประสิทธิเม เอหิ คัตชะมุมหิ เปหิ เปหินะมะพะทะ นะโมพุทธายะ อะสังวิสุโลปุสะพุพะ

นะโมเม สุขคะโต นะเนโม โสปัตติ นะโมสุคะโต โหติ อะสัญ อัตตาจะ สัมภะวา ปัจจุปันนา ปัญจะพุทธา เสติ นะโมสุคะโต จะ อะนาคะตา นะมามิหัง สัพเพ เทวา ยักขา เปตา ภูตา ปะริตา ปะโรคะตา อัคคะเนวา ชาเมตะยะมัง มะนุสสานัง สัพเพโกทะวิทา วินาสสันติ ทะสาตันจะ ปิยังมุกขัง มุกคะปัตโตเอหิ สะเนโท สะเนทา สะเนหา นะเนโห จะสัพเพชะนะมาเล ปะระชายา ชายะ มะหาโภโค มะหาโทโส พายะสะเต ถัมเมนะ มา วินาสสันติ

เมื่อจบ นำสิ่งนั้นลงจำเริญในไฟ หรือลอยน้ำ ตามวิธี

เครื่องสักการะ ของเซ่นสังเวยควรมีไก่ตัวหมูช่วงเหล้าขวด  จำเริญน้ำ ต้องมีดอกธูปเทียน และดอกไม้สำหรับโปรย   จำเริญไฟ มีดอกไม้ธูปเทียน ควรมีเหล้า 1 แก้วเล็ก ใช้ราดลงในไฟขณะจำเริญ