บทความที่3 วิธีปลูกว่าน พอสังเขป

วิธีปลูกว่าน พอสังเขป

วิธีปลูกว่านตามตำรับโบราณ

โบราณเชื่อว่าว่านเป็นของกายสิทธิ์มีคุณฤทธิ์ โดยเฉพาะตัวของว่านเอง ฉะนั้นการปลูกจึงต้องมีพิธีรีตองมากกว่าการปลูกพืชธรรมดาทั่วไป เช่นในการปลูกว่านจะต้องหาวันฤกษ์ดีของเดือนที่จะปลูก เพื่อเป็น ศิริมงคลแก่ผู้ปลูกเองกับเป็นการเพิ่มคุณฤทธิ์ให้แก่ว่านไปด้วยในตัว โดยมากมักปลูกกันในวันอังคารเดือน 6 เพราะเป็นหน้าฝนเหมาะแก่การปลูกพืชชนิดนี้มากกว่าเดือนอื่น ดินที่ใช้ปลูกว่านต้องเป็นดินสะอาดปราศจากวัตถุพวกมูลสัตว์ต่างๆ เจือปน และเป็นดินบริเวณกลางแจ้งไม่มีอะไรบังควรร่อนเอาแต่ส่วนละเอียดๆ ไปใช้ ดินมี 2 สี คือ แดงกับดำ

1. เป็นดินร่วน
2. เป็นดินปนทราย
3. เป็นดินเผาไฟแล้วทุบให้ละเอียด ทิ้งตากน้ำค้างไว้คืนหนึ่ง
4. เป็นอิฐเผาไฟแล้วทุบให้ละเอียด
5. หญ้าแห้งสับเป็นท่อนๆ ขนาดครึ่งนิ้ว สำหรับผสมปนกับดินหรือดินปนทราย

เวลาเอาหัวว่านลงแล้วเวลากลบดินอย่ากลบให้ดินแน่นเกินไปนัก เพื่อน้ำที่รดจะได้ซึมได้ง่าย หากกดดินแน่นหัวว่านเกินไป น้ำซึมได้ช้ช้าทำให้ว่านชุ่มน้ำนานเกินไปอาจเน่าเสียโดยง่าย และส่วนมากควรเหลือหัวว่านให้โผล่พ้นดินสักหน่อยเพื่อสะดวกในการแตกต้นขใหม่

หากไม่สดวกตามตำราข้างต้น ก็ ปลูกแบบธรรมดา ใช้ดินผสม แบบถุงที่ขายอยู่ทั่วไป ปลูก แล้วรดน้ำให้โชก จากนั้นไม่ต้องรดจนกว่าจะเห็นว่าดินเริ่มแห้ง  เพื่อป้องกันว่านเน่า  เมื่อเริ่มปลูกควรปลูกในที่ร่มรำไร เพื่อป้องกันว่านเหี่ยวเฉา

ว่านหลายชนิดพักตัวในหน้าหนาว ต้นจะโทรมและแห้ง เหลือแต่หัวใต้ดิน เมื่อเป็นเช่นนี้แล้วควรรดน้ำให้น้อยลง รดเท่าที่จำเป็น ว่านจะไม่เน่า และว่านจะเจริญเป็นต้นสวยงามอีกครั้งในหน้าฝนต่อไป

ว่านสำคัญๆ ที่มีคุณฤทธิ์มาก จำเป็นต้องเสกคาถากำกับ เมื่อจะพก หรือ ในเวลาก่อนรดน้ำ และเรียกว่านเมื่อจะมีการกู้หรือเก็บ คาถามีต่างๆ กันดังนี้

1. “อิติปิโสภควา อรหังสัมมาสัมพุทโธ วิชาจรณสัมปันโน สุขโต โลกวิทู อนุตตโร ปุริสสธัมมสารถี สัตถา เทว มนุสสานัง พุทโธ ภควาติ” ว่าจบ 1 บ้าง 3 จบบ้าง 7 จบบ้าง แล้วจึงรดน้ำ คาถานี้ใช้ได้ทั่วไป
2. “สัพเพเตโรคา สัพเพเตภะยา สัพเพเตอันตรายา สัพเพเตอุปัททวา สัพเพเตทุนนิมิตา อวมังคลาวินาสสันตุ” เสก 9 จบ แล้วจึงรดน้ำ ใช้ทางการทำเป็นยารักษาโรค และ ป้องกันอันตรายต่างๆ
3. “มหาลาโภ โหตุ ภวันตุเม” 3 จบจึงรดน้ำ ใช้ทางโชคลาภ
4. “นโมพุทธายะ” จบหนึ่งบ้าง 3 จบบ้าง 7 จบ จึงรดน้ำ ใช้ได้ทั่วไปยกเว้นว่านที่เชื่อว่ามีวิญญาณสถิตอยู่
5. “อุทธัง อุทโธ นะโมพุทธายะ จะพะกะสะ พุทธะสังมิ” ตามกำลังวัน ใช้ทางคงกระพัน
6. “ภควา สุคโต อะระหัง” 7 จบ ใช้ทางเมตตามหานิยม

คาถาสำหรับเรียกว่านเพื่อให้ว่านมีฤทธิ์ ดังประสงค์ ใช้ตอนขุดว่านหรือย้ายว่านมีดังนี้ “อมขุกๆ กูจะปลูกพญาว่านให้ลุกก็ลุก กูจะปลุกพญาว่านให้ตื่นก็ตื่น พญาว่านหนีไปอื่นให้แล่นมาหากูนี่เน้อมาฮอดแล้วพันเฝ้าตื่น โอม มะ สะ หะ หับคงทน” หรือจะใช้ “โอม คะเก็งคะกัง คะเก็งการัง เค็งกังสวาหะ”ก็ได้ (อันหลังนี้เป็น สำเนียงเขมร)