ว่านเพชรหึง ต้นที่ ๑

เพชรหึง  มี 3 แบบ

1. เพชรหึง   Myrmecophila  sinusa  [Wall.  Ex  Hook.]  Nakai  ex  H.Ito

ลักษณะ  เป็นเฟิร์นชนิดหนึ่ง  ลำต้นเป็นเถา  ที่เถามีจุดแดงเป็นลายเหมือนลายตุ๊กแก  อ่อนนิ่มเหมือนตัวงู  ใบยาวสีเขียวคล้ายกับใบชุมมะเลียง  ที่ใบมีจุดสีเหลืองแก่  ชอบเลื้อยขึ้นเกาะอยู่บนต้นไม้ในป่าสูงๆ

สรรพคุณ  ทางเล่นแร่แปรธาตุ  เป็นยาฆ่าปรอทตายเป็นกายสิทธิ์

ทางสมุนไพร  เถามีรสร้อนขื่นเล็กน้อย  กินแก้ท้องอืด  ท้องขึ้นเฟ้อ  แก้แน่น  กับผายลม  แก้ไข้จับสั่นเรื้อรังจนตับโตม้ามย้อย  ทำให้เป็นไส้พองท้องใหญ่

หมายเหตุ   ว่านชนิดนี้  เรียกกันหลายชื่อ  คือ  เฟิร์นตาลมังกร   เฟิร์นมด

พบในตำราของ

ประพัฒนสรรพกร,  หลวง.  ตำหรับกระบิลว่าน.  2475,  หน้า  6-7

ชัยมงคล   อุดมทรัพย์. ตำราดูว่าน และพระเครื่อง-พระบรมธาตุ.  2503,  หน้า  12-13

พยอม   วิไลรัตน์.  ตำรากบิลว่านและต้นไม้วิเศษนานาชนิด.  2504,  หน้า  46

อุตะมะ   สิริจิตโต.  ตำราปลูกและดูลักษณะว่าน.  2505,  หน้า  23-25

ชั้น   หาวิธี.  ตำราว่านวิเศษอันศักดิ์สิทธิ์.  2506,  หน้า  25-26

เลื่อน   กัณหะกาญจนะ.  ตำราคุณลักษณะว่านและวิธีดูแลว่าน.  2506,  หน้า  287-288

สวิง   กวีสุทธิ์,  ร.ต.  ตำรากบิลว่าน.  2508,  หน้า  8   เรียก  ว่านเพชรหึง (เถา)

อาจารย์ญาณโชติ.  คัมภีร์ไสยศาสตร์ฉบับสมบูรณ์.  ไม่ปรากฏปีที่พิมพ์,  หน้า  998