ชื่อว่าน:  ว่าน รางจืดเถาว์ / ว่าน รางจืดเถา

ชื่อวิทยาศาสตร์ของว่าน:  Thunbergia laurifolia Linn.

วงศ์ของว่าน:  THUNBERGIACEAE

ชื่ออื่นๆ:  กำลังช้างเผือก ยาเขียว เครือเขาเขียว ขอบชะนาง รางจืด(ภาคกลาง) คาย รางเย็น(ยะลา) ดุเหว่า(ปัตตานี) พอหน่อเตอ ซั้งกะ ปั้งกะล่ะ(กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน) ย่ำ แย้ แอดแอ(เพชรบูรณ์)

ลักษณะลำต้น/ราก:

ใบ:

ดอก:

สภาวะการปลูก:

การขยายพันธุ์:

การใช้ประโยชน์:

รสเย็นถอนพิษยาเบื่อเมา ใช้ปรุงเป็นยาเขียวถอนพิษไข้และพิษทั้งปวง  รากและเถากินเป็นยาแก้ร้อนในกระหายน้ำแก้พิษร้อนทั้งปวง

ความเชื่อ:  ใช้หัวของไม้นี้ซึ่งมีอยู่ใต้ดิน โคนต้นเอาไปผสมกับสิ่งหนึ่งสิ่งใดตามสมควรก็จะทำให้สิ่งที่ผสมด้วยนั้นมีรสจืดชืด  ไร้คุณค่าไปหมด เช่นผสมกับเกลือทำให้เกลือจืด  ผสมน้ำตาลน้ำตาลจืด  ผสมเหล้าทำให้เหล้าจืดกินแล้วไม่เมา  ผสมน้ำส้มทำให้น้ำส้มจืด ถึงเอาไปผสมกับของอย่างอื่นก็จะทำให้ของนั้นพลอยมีรสจืดตามไม้นี้ไปด้วยเช่นเดียวกัน  สรรพคุณของไม้นี้  แก้ยาเบื่อยาสั่ง  ยาพิษ  ถอนยาได้ทุกชนิด  โดยเอาหัวมาฝนผสมกับน้ำซาวข้าวกินเพียง ๕ นาทีเท่านั้น  ก็จะหายจากพิษต่าง ๆ เช่น ไข้ผิดสำแดง หรือจะกินเพื่อถอนพิษไข้  ใช้หัวฝนกับน้ำซาวข้าวกิน  สำหรับแก้พิษสัตว์กัดต่อย  เช่น แก้พิษงู, หมาบ้ากัด, แมลงป่องตะขาบ, ปลาดุกยักษ์ ปลากระเบนแทง  หรือพวกผีหัวดาว  หัวเดือน  ปรวด  ตะมอย  ฝี ๑๐๘ อย่าง  ให้เอาแต่เพียงใบสัก ๓ ใบมาโขลกให้ละเอียด  ใช้น้ำสุกหรือน้ำซาวข้าวเป็นกระสายพอข้น ๆ  เอาพอกที่ตรงบาดแผลหรือฝีต่าง ๆ นั้นจะทำให้หายปวด และแก้พิษได้ในทันที

หมายเหตุ: