ว่านไก่ขัน

ว่านไก่ขัน Curcuma cf. angustifolia Roxb.

ลักษณะ ต้นคล้ายกับขมิ้นแต่เล็กกว่า ใบเล็กยาวแหลม หลังใบเป็นขนสีนวล หัวมีลักษณะเหมือนหัวไก่ สีเหลืองอ่อน เมื่อว่านขึ้นมาแก่เต็มที่แล้ว จะเกิดความอัศจรรย์ประหลาด เวลากลางคืนดึกสงัดหรือใกล้รุ่งแจ้งจะขันเหมือนไก่
สรรพคุณ ทางเสน่ห์เมตตามหานิยม และทางคงกระพัน ว่านไก่ขันเป็นว่านที่วิเศษเมื่อปลูกแล้วเจริญเติบโตเต็มที่จะมีเทวดารักษา มีอานุภาพหนักไปทางโชคลาภ เมตตามหานิยมอย่างยอดเยี่ยม และคงกระพันชาตรี เมื่อจะปลูกว่านไก่ขันนี้ให้จุดธูปเทียน ข้าวตอก ดอกไม้ บูชาเทวดา ทำน้ำมนต์รด เสกด้วยคาถาปิโย และคาถาไก่เถื่อน ว่าดังนี้ “ปิโยเทวามนุสสานัง ปิโย พรหมานะมุตตะโม ปิโยคาตะสุปันนานัง ปิณินทะริยัง นะมามิหัง จิเจรุนิเวทาสากุกุ ยะสาทาเวกุกุ ทิกุกุ ยะทิกุกุ ภุกุตะกุ กุกุฉาริ ปุริโส อิถิโยมามัง เอหิจิตตัง ปิยังมะมะฯ”
เมื่อขุดขึ้นมาจากดินก็ให้เสกด้วยคาถานี้ ทำน้ำมนต์รด หรือเมื่อจะเอาหัวว่านนี้ติดตัว เพื่อให้เกิดศิริมงคล มีโชคลาภ เมตตามหาเสน่ห์ มหานิยม และอยู่คงกระพันชาตรี ให้ปลุกเสกด้วยคาถาดังกล่าวนี้ ว่านชนิดนี้ปลูกไว้กับบ้านทำให้เกิดศิริมงคล มีโชคลาภอยู่เสมอมิได้ขาด มีเสน่ห์เมตตามหานิยม ผู้ที่ปลูกว่านนี้ไว้กับบ้านจะไม่มีอับจน จะต้องหมั่นรดน้ำมนต์ที่ทำไว้จุดธูปบูชาว่าน เพื่อไหว้เทวดาที่รักษาว่านนี้ อธิษฐาน ขอให้เกิดโชคลาภ จนว่านแก่จัดขันขึ้นมาเมื่อใดก็จะทำให้มีโชคลาภมากร่ำรวยเจริญรุ่งเรืองยิ่งขึ้น เมื่อว่านต้นใบแห้งร่วงโรยหมดสิ้นจะเหลืออยู่แต่หัว ก็ให้ขุดขึ้นจากดินเก็บไว้บูชา ครั้นถึงฤดูกาลก็ให้ทำพิธีปลูกว่านอีก
อีกตำราหนึ่ง ถ้าจะใช้ทางเสน่ห์เจ้าชู้ โดยเอาหัวว่านมากิน ให้เสกด้วยคาถานี้ “คิวะหายัง มะธุรังวาจา คิวะหาวาจันติ พุทธะ สิตตะวา จะสุพะธะรัง ปิยาเยวะ ปิยันตุถาฯ”
หมายเหตุ ว่านนี้มีอีกชื่อ คือ ว่านไก่ไห้
พบในตำราของ
พยอม วิไลรัตน์. ตำรากบิลว่านและต้นไม้วิเศษนานาชนิด. 2504, หน้า 91-92
ชั้น หาวิธี. ตำราว่านวิเศษอันศักดิ์สิทธิ์. 2506, หน้า 12
เลื่อน กัณหะกาญจนะ. ตำราคุณลักษณะว่านและวิธีดูแลว่าน. 2506, หน้า 85
อาจารย์ญาณโชติ. คัมภีร์ไสยศาสตร์ฉบับสมบูรณ์. ไม่ปรากฏปีที่พิมพ์, หน้า 942-943